Piknik – 26.09.2024

Atrakcją tegorocznego pikniku na zakończenie sezonu letniego był przejazd kolejką wąskotorową. Wigierska kolejka wąskotorowa z inicjatywy miłośników kolei i lokalnych entuzjastów, została wpisana do rejestru zabytków w 1991 roku, jako cenny wytwór techniki i jako jedna z najdłużej funkcjonujących kolejek leśnych w Polsce. Trasa z Płociczna-Tartak, gdzie kolejka ma swój początek – aż do Zelwy liczyła przed wojną 36 km. Obecnie wyremontowany szlak – otwarty dla zwiedzających wynosi 10 km (Płociczno Tartak – Krusznik). Na trasie są trzy przystanki, gdzie wysiedliśmy i podziwialiśmy piękno Suwalszczyzny i Parku Wigierskiego. Pierwszy przystanek to Binduga (2 km) – przystanek położony nad brzegiem Wigier w miejscu dawnej bindugi, gdzie wydobywano z wody spławiane drewno. Z punktu widokowego widać zatokę Wigierki oraz kościół w Gawrych Rudzie. Kolejny przystanek to Powały (3 km) – przystanek położony na rozległej polanie, dawne miejsce obozów harcerskich. Niedaleko jest pomost widokowy na wysokim brzegu jeziora Wigry. Trzeci przystanek to Bartny Dół (6 km) – przystanek z pomostem widokowym na jeziorze Wigry. Widać stąd największe wyspy na jeziorze: Ordów i  Ostrów. Nazwa pochodzi od barci funkcjonujących w okolicy od XVI w. do lat 30. XIX w. Koniec trasy to Krusznik– Zielona Karczma, dawniej składnica drewna, obecnie miejsce rekreacyjne. Nazwa pochodzi od XVIII-wiecznego miejsca postoju na skrzyżowaniu traktów, które było jedynie osłonięte drzewami (stąd „zielona”) – prawdziwa karczma nie istniała.

Podczas przejazdu kolejką były serwowane kanapki z wiejskim smalcem i ogórkiem kiszonym, a w Zielonej Karczmie bawiliśmy się. Było ognisko, pieczenie kiełbasek, tańce, wspólne śpiewanie, spacery itp. Pogoda dopisała. Kolejka w tym czasie zrobiła dwa kursy i przewiozła turystów, którzy podziwiali urokliwe tereny Północno-Wschodniej Polski. Wróciliśmy ostatnim kursem kolejki, rozbawieni i szczęśliwi.

Tekst: Jadwiga Sowulewska; Zdjęcia: Danuta Anuszkiewicz